κυκλωτικός

-ή, -ό

αυτός που διενεργείται με σκοπό την κύκλωση, αυτός που αποβλέπει σ' αυτήν ή τήν επιδιώκει («οι κυκλωτικές κινήσεις τού εχθρού απέτυχαν»).

επίρρ...

κυκλωτικώς και -ά

με κυκλωτικό τρόπο, με κυκλωτική κίνηση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κυκλώνω. Η λ. μαρτυρείται από το 1887 στον Ιω. Κωνσταντινίδη].